Conas mar do Dhin Triúr Ban Amadáin dá Fearaibh

3
do chuir sí isteach i gcluais na bó é.
7
Nuair a bhí sé curtha go cluais na
bó, as go brách leis a’ mbó agus do
agus amach agus
bhailbh
Conas mar do dhin Toir an amadán dafainn
T.
t
agus
Do tháinig árthach cúrsa thiar annso
sa chuan agus do bhí bean thiar a mbua
ach na gCúl agus bhí bean mhuinnteardha
dhi thuaidh i n-árd Chosta agus chuir sí
sciala chúichi go dtagfaidís go dtí an
t-árthach agus go mbiarfaidís im is rudaí
leo - ubhe cearc is rudaí - agus go bhfai- é
ghoís rud éi'nteach ós na márnéala
'Bhí bean mhuínnteardha 'cí sin (bean a
árd costa) thoir i tír Ó mbaoighill agus
do chomáin sí sciala chúichi agus do ghluais le
sí sin, agus má ghluais do tháinig sí go
dtí bean Ard chosta agus do ghluais a’ triúr
agus do chuadar ar bórd - bheireadar uibhe
cearc is ím is rudaí leo, agus chonnaic
a’ captaén iad. Bhíodar ann mar sin
agus cinngbhíoch ann i gcaitheamh na h-oidhche
iad. ag na máireach tháinig a’ caitaén
"An iad san na mná bhí i ndé annso?"
ar seisean. "Siad," a deir na márnéalaig, adeir sé "Chuiridh
i dtír iad," adeir sé. "Beidh tóir mar gheall
orrtha san!" adeir sé. Chomáineach i dtir iad
agus nuair a chuaidh bean bhullach na
gCúl nuair a chuaidh sí abhaile, bhí
a fear amuich a’ tarrac an fhéir, a
thabhairt dosna h-ainmhidhthe. Bhí feoil is
rudaí aici agus do thug sí dhosna
páisdí é. "Nuair a thagfaidh bhúr
n-athair isteach anois" adeir sé. "braidh nách
é bhúr n-athair i n-ao’ chor é."
Nuair a tháinig sé isteach: "h-anm
an diabhal!" adúirt sé "a léir - mhéidrig."
annsan athaoi!" adeir sí. "Táim ’á reádh
leat," a dúirt sé, "gabháilt amach!" adeir sé nó má
thagann Seán isteach, i beidh deabha ag
imtheacht ort!" adeir sé "do chorp ’on diabhal",
adeir sé, "nách mise Seán!" adeir sí. "Ní thu!"
ar seisean. "Bhí amuich" adeir sé. "Ar nóin ní h-é
sin bhúr n-athair," a deir sé leis a’ gclaínn.
ar seisean. "Ní h-é," a deir iad-san. "Dar a
páis Dia, is damhanta an scial é!",
ar seisean, "a rádh ná h-aithneóch mo pháisdí
mé" adeir sé "a reádh nách mé a n-athair!"
ar sise. Do bhuail sé amach agus bhí an
oidhche a’ cuir sheaca agus b’éigint do
fanúint san iothlainn go maidean.
D’imthigh a’ bhean eile agus do chuaidh
sí go h-árd Costa, agus, nuair a chuaidh
sí ann." "h-anm an diabhal a mhéid.
ris!" a dúirt an fear, adeir sé, "imthig," adeir sé, "is
nár fhilir," a deir sé. "Á Dhiarmuidh," a dúirt sí
nó pé ainm a thug sí air. "ná
peeleis!", a dúirt sé "na peileis!" adúirt sé. Do bhí
bhrántas ar dhiarmuidh. Seo isteach
diarmuid agus shín sé ar a’ mbórd
agus leog sé air bheith marbh agus do bhí
tórram air. D’imthigh a’ bhean eile
agus do chuaidh sé go tír ó mbaoighill, agus
píobaire a b’eadh an fear thoir agus d’árd
uig sí léi buidéal fuisgí agus nuair a
labhair sé sin léi. "Dherú bíos i dtig
a’ tórraimh!" adeir í seo, adeir sé "ól cuid de
seo" adeir sé. Chuir sí air a dhóithin de’n
fhuisgí. "Páis dia," adúirt sé, "is olc a’ scial
agam é" adeir sí, "is gan aon tuinnte dho'n
iadach orm," adeir sé. "Téighir a chodla," adeir sé
"agus snímhfead-sa dhuit an t-iadach," adeir sé
"agus cuirfidh mé ort é" adeir sí, "amáireach," adeir sí
Chuaidh sé a chodla agus do dhírigh sí
ar sníomh agus i gceann tamaill ’on oidhche
d’eirigh sé aníos: "h-anm an diabhal!",
adeir sé, "ar nóin níl aonní ’gat ’á dhianamh!"
ar seisean. "Á dherú," a dúirt sé "tá an snáith cómh caol
is ná ficeann tú i n-ao’ chor é" adeir sí.
"Is dócha gur chuir sí air a theille
dho'n fhuisgi, agus amáireach do fuair sé
a theille dhe, agus do fuair sí dhá
Cnaipe buidhe go dtugaidís gilleanna
orrtha agus do bhuail sí an dá ghilt
tiar i n-árd a thóna isteach is gan
screathall air ach mar a bheireach é, agus
do bhuail sí air a chuid gléiseanna
agus away sa t-siúbhal leis - leis a’
bpíobaire a’ teacht sa t-socraidh, agus
do bhí) an t-sochraidh a’ t'acht, agus
nuair a chonnaic na daoine an
píobhaire a’ t'acht, as go brách leis
a raibh sa t-sochraidh a’ teiche leo
féinig. Tháinig sé go dtí an corp
ner do’n chorp agus
ais.
thachtra
"
bhí buachaill indo an agus bhí sé i
ndiaidh chailín, agus fé mar a raghadh
sé mar seo a’ dul siar sa Phriair
eacht nó siar mar sin, do léimeadh
sé an abhainn gach aon tráthnóna