The Goat, the Fox and the Butter

Bha 'n sud gobhar agus madadh-ruadh agus bha iad agcomhnuich le cheile. Thachair dhoibh bhi timchioll a' chladaichaon latha, agus thainig iad air baraill ime. Thubhairt iad r' acheile gun cuireadh iad e ann am falach anns a' ghaineamh--ach, gus an d'thigeadh cothrom g' an ionnsuidh tighinn air aisair a shon, agus b' e so a rinn iad. Ach cha robh iad fad an deightighinn dhachaidh gus an deachaidh am madadh-ruadha mach gus an dorus, agus nuair a thill e steach, thubhairte ris a' ghobhar, "Tha iad ag eigheach rium an sin dol gu8280Ursgeul.baisteadh. Ach cha robh baisteadh sam bith anns a chuis, achsan a bha mo laochan ag iarruidh leith-sgeil gus am faigheadh edol air ais gus an im. Ach cha d'thainig so fanear do'n ghobhar,agus thubhairt esan, "'s fhearr dhuit dol ma ta." Dh'fhalbh ammadadh-ruadh, agus 'nuair a ghabh e a shoich ime, thainig edhachaidh. 'Nuair a thainig e, dh'fhoinich an gobhar, de 'nt-ainm a thugadh air. "Sios fo'n bheul," ars am madadh-ruadh.Air an la'r-na-mhaireach, thainig am madadh-ruadh asteach, agus thubhant e ris a' ghobhar, "Tha iad ag eigheach rinnan sin dol gu baisteadh". 'S fhearr dhuit dol ma ta," ars an gobhar.Dh'fhalbh am madadh-ruadh, agus an deigh 's gun do ghabh ea shoich ime, thainig e dhachaidh. Dh'fhoinich an gobhar de 'nt-ainm a thugadh air, agus fhreagair am madadh-ruadh,"sios m' a leth".Thainig an treas lath, agus thubhairt am madadh-ruadh risa' ghobhar, "Tha iad ag eigheach rium an sin dol gu baisteadh".'S fhearr dhuit dol ma ta", thubhaist an gobhar. Dh'fhalbh ammadadh-ruadh, agus thug e 'n cladach air, agus 'nuair adh'ith e gu leòr a dh'im, thainig e dhachaidh, agus dh'fhoinichan gobhar dhe, de 'n t-ainm a thugadh air, agus thubhair ammadadh-ruadh gun d'thugadh "Sgriob falach na tòna".Lath neo dha an déigh so, thubhairt am madadh-ruadhris a' ghobhar, "Nach fearr dhuinn dol an diugh gus ambaraill ime thoirt dhachaidh?" "Tiucainn, ma ta," ars angobhar, agus dh'fhalbh iad. Ach nuair a rainig iad an t-aitfar an do dh'fhalaich iad roimh e, cha robh greim ime air fhagailanns a' bharaill, ach sgriob falach na tòna. Thoisich ammadadh-ruadh a nis ri caoidh, agus a radh co duilich 's abha e gun do chaill iad an t-im math, ach cha do leig e air✓gum b' e fhein a dh'ith e, 'nuair a bha e deanadh nan leith-sgeul8281Ursgeul.gu'n robh e air a chuireadh gus dol gu baisteadh an.Bha buntàt a nis aca r' a bhuain, agus dh'fhoinich ammadadh-ruadh de'n ghobhar, Co b' fhearr leis – bun neo bàrram buntàit. Chunnaic an gobhar am barr a' sealltainn choboidheach, agus fhreagair e gum b' fhearr leis a' bharr. "Gle mhath,"thubhairt am madadh-ruadh, "buain thusa 'm bàrr, agusbuainidh mis' am bun. B' an man so a bha.Thainig a nis an t-am dhoibh an t-arbhar a bhuain, agusdh'fhoinich am madadh-ruadh de'n ghobhar, "Co b' fhearrleis – bun neo bàrr an t-arbhar. Shaoil an gobhar, on a thugadhan car as leis am buntat, gun d'thoireadh e an aire an uairso gum biodh e air an taobh shabhailt, agus thubhairt e, gumb' fhearr leis am bun. "Ro mhath," fhreagair am madadh-ruadh,buainidh mis' am bàrr, agus bi 'm bun agadsa". B' an mar sobha, agus fhuair an gobhar a mach, 'nuair nach gabhadh eleasachadh, gun robh am madadh-ruadh tuille 's glic aira shon.✓