A' Ghobhar Ghlas agus am Madadh Ruadh

A' Ghobhar Ghlas agus am Madadh RuadhBha a' Ghobhar Ghlas, agus bha dà ghobhar bheag as a deoghaidh, agus bha iad a'fuireach ann am bothaig. Agus co-dhiù, nist, 's ann a bhiodh i dol dhan tràigh-bhàirnich, seach air a' mhiann a bh’ aig na gobhair bheag orra. Nuair a rachadh an làna-mach, bha i dol dhan tràigh-bhàirneach, a bhuain bhàirneach, agus, co-dhiù, an lathabha seo, bha i dol a dh'fhalbh agus thuirt i ris na gobhair bheaga, 'Nis', os ise,'fheumainn-sa falbh dhan tràigh-bhàirneach, agus ged thigeadh rapadh gon dorascuimhnichidh sibh nach fhosgail sibh an doras gon tig mise.' Agus thuirt anfheadhainn bheaga rithe-s', 'Ciamar a dh'aithnicheas sinne thu cuin a thig thu?'.'Well, ma-tà', os i fhèin, 'bithidh snàithlean gorm agus snàthlean dearg air mo chois,agus cuiridh mi steach mo spòg air barr na còmhladh, agus nuair a chi sibh snàthleangorm agus snàthlean dearg bidh fhios agaibh gur e ur màthair a tha ann'. Agusdh'fhalbh i a bhuain nam bàirneach.Ach, co-dhiù, cò bha ga watchadh a' falbh ach am madadh-ruadh, agus charobh e fada gus an tàinig e dh'ionnsaidh an dorais. Agus rap e an doras agus dh'èighe, 'Fosgail seo, mis' ur màthair!' Agus thuirt an tè bu mhotha dhe na gobhair bheaga,'Cuir a-staigh do spòg air barr na còmhladh is faithnichidh sinne an tu ar màthair'.Chuir e a-staigh a spòg is cha robh sgath air a spòg ach na fìnean. 'O', os a ghobharbheag, cha tu ar màthair idir!' 'Is dè am fioss a th' agad?', os am madadh ruadh. 'Thasnàthlean gorm is snàthlean dearg air cois mo mhàthar'.O, well, seadh, dh'fhalbh esan, am madadh ruadh, agus thoisich e siubhaktimcheall gach taigh a chitheadh e, feuch am faigheadh e grèim air snàthlean dearg issnàthlean gorm. Co-dhiù, bho dheireadh, fhuair e grèim air an dà shnàthlean aguschuir e air a spòig fhèin iad, agus rap e an doras agus dh'èigh e, 'Fosgail seo, mis' urmhàthair' Thuirt a' ghobhar eile, 'Cuir do spòg air bàrr na còmhladh is aithnichidhsinn an tu ar màthair'. Chuireas a-staigh a spàg agus bha snàthlean gorm andsnàithlean dearg air an spòg, agus dh'fhosgail àsan an doras. Staigh gun tug esan,agus nuair a thill a Ghobhar Ghlas dhachaigh cha robh sgath aige gun ithe - dh'ith ean dà ghobhar bheag oirre!