An Captaen Farraige agus na Francaigh

agus t’réis a sgórnach a ghearradh adeir sé le bean m
a’ tíghe. "Seadh ’nois", ar seisean, "tá an méid seo
dianta agam duit", ar seisean, "agus ní cheadóinn a
ná
cheithre cínn de loilígheaca bainne ’tá
ar sise, "ach aonní amháin", ar seisean, "nár bhfios í
úmpóch sé sin mar fhranncach ar bhall."
deire fitheáin a
An Captaén Fairrge agus na Franncaig
t
Bhí captaén annsan ann fairrge, agus chuaidh gh
sé amach go náisiún éiginteach amach- chuaidh
sé amach go náisiún éiginteach i bhfad amach-tha
agus bhí cithearnach i n-aice an chuain san áit fi
go dtéidheadh sé chun anncaire len’ árthach, sa
tugadh a’ cithearnach, thugadh sé cuireadh dhinéici
chuige i gcómhnuidhe nuair a thagadh sé sa
chuan - thugadh sé cuireadh dínéir do’n chaptaibh
ach an chiad uair a chuaidh a’ captaén aici
dínéar ann is dócha gur tháinig scannra dí
is scéilimis air is a bhfeaca sé d’fhrann-
cachaibh a’ teacht tímpal na mbórd un sé
agus níor dhineadar san aon spéis díobh isean
máiseadh thóg a’ captaén ana- notice díobh
ná raibh aonní chun iad a dhíbirt aige
agus bhíodar is na h-aon ruaine ’on náisiún
tímpall, agus d’fhiafraigh sé dho’n duin’ uasal
a raibh aonní aige a dhíbreóch iad san-
gadhair ná aonní - is dúirt a’ duin’ uasal
ná raibh, go rabhdar chómh dianta orrtha
san is do bheidís ar na gadharaibh féin
is iad - ná raibh aon spéis aca ’á dianan
de ghadhar ná aonní eile - ná raghadh aon
ghadar ’á marbhú ach chómh beag, ach go
áirithe. "dóigh mhuise", ar seisean, "má bhionn mo
thaisteal-sa go bráth arís annso", ar seisean, "tabhar-
faidh mé ainmhídhe chúghat a mharbhóid iad.
an duit." Ó ’ise d’á dtabharfá", arsa an
cithearnach, "bhéinn ana-bhuidheach díot." Seadh,
i gcionn ceathair nó cúig ’o bhliadnaibh do
éí an ghlaodhach ciadna air amach sa náisiúr
chiadna arís a’ d’iarra’ caig eile nó a
dul le caig ann, n’fheadar ciaca, agus i
mbaiste nuair a chuaidh sé isteach- bheir
sé leis dhá chat, cat fireann is cat boin.
eann istig i mbosca agus fuair sé leitir
láithreach ó’n gcitheannach cuireadh dínéir
arís. Thóg sé leis a bhosca fén oscail
nuair a bhí sé a’ dul fé dhéin a’ dínéir
bheir sé isteach a’ triall ar a’ gcitheornach
é agus nuair a chuaidh sé isteach is samhal
a bhí an áit - an seomra tímpall- lán
d’fhranncachaibh. Níor dhin sé ach a’ boscann
oscailt agus a’ dá chat a leogaint amach,
Bhíodar ’á dtreasgairt chómh maith agus támh
na- ar nós na saighdiúiridhthe ar a’ bpáire is
ar slíghe is gur mharbhuíodar na h-aon
franncach 'á raibh ann aca, agus cad a
a
tháinig as a’ gcithearnach, agus cithearnach
maith shaidhbhir a b’eadh é, gur shaidhbhre naé
san ar ball é - nuair a shíoluig na cletha
óga dhin sé saidhbhreas as na caith óga saise
náisiún ’á ndíol leis na h-aonne timpall, a
Níor fhágadar franncach sa náisiún - naoith
caith- gan críochnúghadh, agus is minic a chloim
inn é sin (mar scial) ag sean daoine arra
slíghe nách aon oke na caith is na frana
caig -mara mbeadh na caith go n-iosfada
na Franncaig agus na luchaig na daoine.
Beire fitheáin í 1)
"Donach."